Niestety lampiony są puszczane tylko w okolicy Chaing Mai w Tajlandii – na północy kraju (chociaż słyszałam, że ze względów bezpieczeństwa ma zostać to zabronione). W pozostałej jego części świętowanie polega tylko na puszczaniu tzw. krathongów na wodzie. Są to małe łódeczki (tratwy, wianki), które wykonywane są na różne sposoby. Najczęściej z liści i pni bananowca, kwiatów, owoców i papieru. Pośrodku mają zapaloną świeczkę i pachnące kadzidełka. Za ich pomocą Tajowie odprowadzają złe uczynki z całego roku oraz przepraszają bóstwa za ich popełnienie. Według dawnych wierzeń ten festiwal światła miał na celu uspokoić boginię wody po monsunowych deszczach.

Gdzie odbywa się Loy Krathong na Phuket?

Jak wiecie, mieszkaliśmy w małym miasteczku na północy wyspy Phuket, w którym po 22:00 życie umierało. Dlatego obawialiśmy się trochę, że nie znajdziemy terenów, na których odbywa się w Tajlandii festiwal światła. Do godzin popołudniowych zerkaliśmy, czy może ktoś się rozkłada z jakimiś stoiskami, ale nic. Zaczęliśmy więc pytać ludzi na ulicy, gdzie powinniśmy się udać, aby wziąć udział w festiwalu. Niestety z większością nie mogliśmy się dogadać z uwagi na barierę językową. Dowiedzieliśmy się tylko tyle, że największe obchody odbywają się w mieście Phuket (południowo-wschodnia część wyspy). Wiedzieliśmy, że do tego miasta mamy jakieś 2 h drogi w korkach. Jednak cóż, zdecydowaliśmy się poświęcić. Nie wiadomo było przecież, czy jeszcze kiedyś będziemy w takim okresie w Tajlandii, a szkoda było przegapić okazję.

Zamówiliśmy taksówkę i dla sprawdzenia informacji zapytaliśmy o Loy Krathong. Na nasze szczęście Pan taksówkarz rozumiał, o co nam chodzi. 🙂 Doradził nam nieco bliższe miejsce – Laguna Phuket. Około 15 minut od naszego lokum. Ta perspektywa wydawała nam się lepsza, więc się zgodziliśmy. I z pewnością tego nie żałujemy! O najlepszych atrakcjach na Phuket przeczytacie w wyróżnionym linku.

LAGUNA PHUKET – jak wygląda Loy Krathong?

Miejsce dokładnie nazywa się Laguna Grove i stanowi część całego kompleksu Laguna Phuket. Jest to nic innego jak wydzielona przestrzeń na różnego rodzaju eventy tuż przy jeziorze. Już na wejściu mocno odczuwalna była obecność praktycznie samych Tajów. Bardzo nam to odpowiadało, gdyż nieprzyjemnie byłoby wziąć udział w czymś, co robione jest pod zagranicznych turystów.

Festiwal światła wypełniony był różnymi atrakcjami.  Sporą część stanowiły stragany, przy których można było zakupić swoją łódeczkę, aby wypuścić ją na jezioro. Ceny były różne w zależności od wielkości i ozdobienia. Pośrodku stał wielki namiot, pod którym wystawione były największe krathongi. Prawdopodobnie startowały w jakimś konkursie. Przy tym właśnie stanowisku kilka kobiet wykonywało na bieżąco malutkie krathongi i rozdawały je przechodniom.

Kolejną dużą częścią festiwalu były pokazy na ogromnym ekranie. Wyświetlano filmy walki. Nie powiem, jakie dokładnie, bo się na tym nie znam 😀 Jednak wprawiały w nastój i robiły dużo szumu.

Na pozostałej części królował street food. Swoją drogą było to z pewnością najtańsze jedzenie, jakie widziałam w Tajlandii i jednocześnie wyglądało bardzo apetycznie. W zasadzie każdy mógł znaleźć coś dla siebie. Od owoców morza, przez zupy, mięsa w różnych formach, mrożone napoje, owoce, słodycze. Dosłownie wszystko. Stanowisk było całkiem sporo. Jednak to, co mnie najbardziej ekscytowało to możliwość zakupienia  soku z trzciny cukrowej! Zawsze chciałam tego spróbować! Nie wiem, czy wiecie, jak wygląda produkcja takiego soku? Najprościej mówiąc, łodygi trzciny przeciskane są przez specjalne wyciskarki, aż do wydobycia z nich soku. Smak? W Azji każdy smak dostarczał mi nowych doznań. Zawsze ciężko mi było powiedzieć, czy mi smakuje, czy nie, bo wszystko było inne. Jednak raczej nie popijałabym sobie tego napoju codziennie 😉

Czy warto się wybrać na festiwal światła w Tajlandii?

TAK, TAK, TAK! Widok całego wydarzenia był magiczny. Dryfujące po jeziorze setki, a może nawet tysiące zapalonych malutkich krathongów robią niewyobrażalne wrażenie. Szczególnie kiedy znajdujemy się w tak odległym dla nas miejscu. Jeżeli jest się z drugą połówką to również cudowny moment, aby poczuć trochę romantyzmu w powietrzu.

Chciałam Wam jeszcze powiedzieć, że wydarzenie bardzo przypominało mi polskie, dawne festyny. Niestety w dzisiejszych czasach w naszym kraju są już one wypierane i “niemodne”. Wiem to po swojej miejscowości 🙁 Dlatego cieszę się, że spotkało mnie w Tajlandii to, czego w Polsce coraz mniej!

Jeżeli ten artykuł był dla Ciebie pomocny będę wdzięczna jeżeli postawisz mi wirtualną kawkę :)
Każde wsparcie to dla mnie motywacja do dalszego działania.